گردشگری و هتلداری

هتلداری و گردشگری پژوهش

تاریخچه جهانگردی

به نظر برخی از محققان آغاز صنعت گردشگری همزمان با رایج شدن استفاده از حمامهای معدنی در قرن هجدهم می باشد که به منظور استفاده های درمانی در بعضی از کشورها، مورد توجه خاص قرار گرفته بود. اما زمان شروع جهانگردی به معنی و مفهوم صنعتی هنوز دقیقاً مشخص نیست، هر چند گردشگری داخلی یا خارجی دارای قدمت دیرینه ای می باشد.

واژه توریست ( جهانگرد) از کلمه فرانسوی “ تور” گرفته شده است. این واژه از اوایل قرن نوزدهم در بین مردم انگلستان رواج یافت و به تدریج در بین کشورهای دیگر نیز مورد استفاده عام قرار گرفت.

با توجه به اینکه انجام مسافرتهای طولانی و جهانگردی در معنی و مفهوم اصلی خود نیاز به وسیله نقلیه سریع دارد، لذا در قدیم مسافرتهای طولانی از طریق کشتی در دریا و کالسکه در روی زمین انجام می گرفت. با توسعه گردشگری زمینی، به منظور کاهش مسافت و زمان مسافرت ساخت وسایل نقلیه سریع مورد توجه قرار گرفت و کم کم کالسکه ها جای خود را به دوچرخه دادند. اختراع لاستیک بادی و استفاده از آن در دوچرخه توسط یک دامپزشک ایرلندی به نام آقای دانلوپ، استفاده از این وسیله نقلیه را آسانتر نمود و توجه بیشتر مردم را به سوی استفاده این وسیله فرا خواند. اختراع ماشین بخار و ساخت موتورهای بخار و استفاده از آن در کشتی ها، قطارها و حتی اتومبیل، توسعه و تحول عظیمی در صنعت توریسم را بوجود آورد. به موازات ساخت و افزایش تولید خودرو ، کشتی، قطار، ساخت هواپیما نیز مورد توجه قرار گرفت اما علی رغم گسترش این صنعت و ایجاد مسیرهای هوایی متعدد در بین کشورها تا دهه 30 هنوز هواپیماهای ساخته شده قابلیت جا به جایی مسافران زیادی را نداشتند و به همین دلیل تمام مسافرتها از طریق دریایی و زمینی انجام می گرفت.

مسافرتهای طولانی مدت با توجه به وسایل نقلیه آن زمان نیاز به اقامت و استراحت در بین مسیر را داشت. یعنی ساخت هتلها و رستورانها را فرا می خواند. اولین هتل در سال 1794 در شهر نیویورک تاسیس شده است و بدنبال آن در انگلستان و فرانسه نیز ساخت هتلها و رستورانها به تدریج و گسترش یافت.

انجمن آسیایی کوهنوردی که به منظور کشف علمی مناطق مختلف کوهستانی تشکیل گردیده بود، موجب ایجاد و شکل گیری کلوپهای دوچرخه سواری و کوهنوردی دیگری همانند کلوپ آلپاین لندن، کلوپ دوچرخه سواران جهانگردان انگلستان و انجمن زیباسازی ویس بادن آلمان و … گردید که خود نیز نشان بر توسعه و گسترش گردشگری در بین مردم کلوپها و انجمنهای توریستی گشت.

تاسیس کلوپهای توریستی به اوایل قرن 19 بر می گردد اما قبل از آن آژانسهای مسافرتی در برخی از کشورها فعالیت داشتند و شاید بتوان گفت اولین آژانس توریستی که در زمینه گردشگری، برگزاری تورهای علمی و کوهنوردی فعالیت داشت در سال 1841 و در نیویورک تاسیس گردید.

 تاریخچه فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی (FIA)

تاسیس کانونهای اتومبیلرانی از کشور انگلستان شروع گردید. در سال 1897 کانون اتومبیلرانی سلطنتی (RAC) انگلیس تاسیس گردید و بدنبال آن در مجارستان (1900) ، آمریکا(1902) و نیوزیلند (1903) نیز کانون‌های مشابهی به‌وجود آمدند. با توسعه و گسترش خدمات و فعالیتهای کانون‌های اتومبیلرانی در کشورها و ازدیاد خودروهای تولیدی و همچنین ایجاد انگیزه سفر با خودرو ، پیدایش ایده همکاری فی مابین در کشورهای ثالث در بین کشورهایی که دارای چنین کانون‌هایی بودند شکل گرفت و به‌دنبال آن فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی (FIA )در سال 1904 میلادی تأسیس گردید. این فدراسیون به منظور حفظ و تامین منافع سازمانهای اتومبیلرانی و استفاده کنندگان وسایط نقلیه موتوری فعالیتهای خود را آغاز نمود. همچنین این سازمان، بدنه حاکم بر ورزش اتومبیلرانی در سراسر دنیا می باشد.

فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی FIA سازمانی غیر انتفاعی است که 169 سازمان اتومبیلرانی را از 120 کشور در 5 قاره گرد هم آورده است. کانونهای عضو نماینده بیش از 100 میلیون اتومبیلران و خانواده آنان می باشند که این موضوع مایه افتخار FIA می باشد. فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی مسائلی نظیر ایمنی، تحرک و پویایی، محیط زیست و قوانین مصرف کنندگان را فعالانه ارتقاء داده و از منافع اتومبیلرانان در سازمان ملل، اتحادیه اروپا و سایر سازمانهای بین المللی حمایت می نماید.

اتحادیه بین المللی جهانگردی(AIT)

در سال 1883 انجمنی با نام انجمن جهانگردی تاسیس شده و به‌دنبال آن استفاده از واژه جهانگردی در انجمن جهانگردی نروژ نیز صورت گرفت که در سال 1868 رسماً شروع به فعالیت نمود. متعاقب آن انجمن‌های مشابهی در کشورهای سوئد، فنلاند و دانمارک تاسیس گردید و سایر کشورهای اروپایی دیگر نیز در دهه 1890 مراکزی را به عنوان کانون جهانگردی معرفی نمودند از قبیل : کانون جهانگردی فرانسه (1890) کانون جهانگردی ایتالیا (1894) کانون جهانگردی بلژیک (1895) ،‌ سوئیس و لوکزامبورک …

با توسعه و ازدیاد کانون‌های جهانگردی و اتومبیلرانی، در سال 1986 ایده پیدایش اتحادیه بین المللی و پیروی از خط مشی کلی و عمومی اکثر انجمن‌ها به اصول و قوانین پیشنهاد شده از سوی بعضی کشورها، شکل گرفت. پیدایش و تاسیس چنین اتحادیه‌ای و شکل گیری قوانین و مقررات بین الملل نیاز به برگزاری کنگره‌های متعددی داشت. اولین ابتکار در برگزاری کنگره‌ای در این زمینه از سوی کلوپ هلند ((ANWB در فوریه سال 1897 صورت گرفت و بدنبال آن در 27 جولای همان سال 12 کانون دومین کنگره خود را در بروکسل تشکیل دادند که هدف اصلی آنها تاسیس “ اتحادیه یا فدراسیون بین المللی صنعت جهانگردی" بود.

در ماه اوت سال 1898 کنگره دیگری در لوکزامبورک، تحت ریاست کانون جهانگردی سوئد (STF) بر پا گردید. در پایان این کنگره “ اتحادیه بین المللی جهانگردی(I.T.A.T) با شرکت 17 سازمان و کانون که هشت سازمان از میان کانون‌های دوچرخه سواری بودند رسماً تشکیل گردید.

با شروع جنگ جهانی اول و استعفای چند کانون از عضویت در اتحادیه I.T.A.T این اتحادیه منحل گردید. اما در سال 1919 مجدداً در پاریس تحت نام جدید AIT) Alliance Internationale de Tourisme) شکل گرفت. جهانگردی مجدداً شروع به رشد کرد، کنفرانس‌های جهانگردی بسیار زیادی برگزار گردید و پتانسیل اقتصاد منطقه‌ای و تفاهم و دوستی بین‌الملل را گسترش داد. علی رغم گفته هراکلیوس که “جنگ پدر تمام چیزهاست” پایان جنگ سبب بالا رفتن روح همیاری بین‌الملل و تمایل به صلح در بین مردم و توسعه صنعت جهانگردی گردید. جنگ علی رغم ویرانی و مرگ موجب پیدایش اهمیت پیشرفت صنعت ساخت و ساز در کشورهای توسعه یافته و پیشرفت فن آوری گردید و بخشی از این فن آوری در خدمت مستقیم صنعت اتومبیل سازی بکار گرفته شد.

A.I.T همکاری تنگاتنگی با سازمانها و آژانسهای بین المللی برقرار نمود و با سازمانهای جدید التأسیس مانند اتحادیه حمل و نقل بین المللی جاده ای (IRU) و فدراسیون بین المللی جاده ای (IRF) با برقراری روابط نزدیک باعث تسهیل در مسافرتهای زمینی و هوایی شد.

 

گذشته از پیدایش و ساخت خودرو، ماشین بخار، کشتی و هواپیما، از مهمترین عواملی که در توسعه صنعت گردشگری مؤثر واقع شد، اجرای قانون 5 روز کار در هفته بود که سبب ترغیب مردم به سفرهای کوتاه شد.

A.I.T در جهت بهبود شرایط در زمینه جهانگردی با کشورهای مختلف در طول دورانهای گذشته، فعالیت عمده‌ای را برای تسهیل سفر مسافران داشته است. باید گفت که مهمترین راه حل مشکلات عمده ای که در جهانگردی وجود دارد و یا به‌‌وجود می آید تنها در سایه همکاری و همیاری کشورهای عضو با یکدیگر میسر می‌باشد.

A.I.T با داشتن بیش از 115 سال تجربه به عنوان سازمانی فعال و خدمتگزار به جهانگردان و مسافران، همچنان بر مسافرتهای ساده افراد و آزادی عمل آنها تأکید می نماید و به آن احترام می گذارد.

 تاریخچه کانون

کانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی ایران در سال 1314 خورشیدی (1935 میلادی) همزمان با افزایش جمعیت در دنیا و گسترش علایق کشورها به امور گردشگری و جهانگردی که با توسعه جاده ها و راههای مواصلاتی میان برخی کشورها همراه بود و به منظور ایجاد تسهیلات برای جهانگردان در سطح بین‌المللی، در ایران تأسیس گردید و از همان زمان به عضویت سازمانهای بین المللی FIA (فدراسیون بین المللی اتومبیلرانی) و AIT (اتحادیه بین المللی جهانگردی وابسته به سازمان ملل متحد UN) درآمد و فعالیت رسمی خود را در سطح جهان آغاز نمود.

 

کانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی ایران پس از کسب مجوز و موافقت دولت و مجلس در سال 1313 به عنوان چهارمین مؤسسه رسمی کشور در سال 1317 در اداره ثبت شرکتها و مؤسسات غیر تجاری به ثبت رسید و هم اکنون بیش از 70 سال است که با هدف ارائه خدمات بهتردرتمامی ابعادگردشگری وبا شعار « آرامش خاطروامنیت سفر » مشغول ارائه خدمات به جهانگردان اعم از خارجی و ایرانی می باشد و تجربیات ارزشمند حاصل این ایام را برگ زرینی در توسعه، گسترش و تداوم هر چه مطلوبتر خدمات خود می داند.

گردشگری

توریسم به طور کلی به عنوان مسافرت تفریحی در نظر گرفته می شود. هر چند که در سال های اخیر شامل هرگونه مسافرتی می شود که شخص به واسطه آن از محیط کار یا زندگی خود خارج شود.

 

در بعضی از منابع ذکر شده که توریست ها کسانی هستند که سفرشان کمتر از 24 ساعت و بیشتر از 1 سال نباشد

کلمه توریست از زمانی پدید آمد که افراد طبقه متوسط به مسافران طبقه اشراف پیوستند. از زمانی که مردم جامعه داراتر شده و عمرشان طولانی تر شد ، این امر ممکن و بدیهی شد که مردم طبقات پائین و متوسط جامعه که شغل ثابتی داشتند در سلامت و با اندوخته ای (پس اندازی) کافی بازنشسته شوند.

 

اغلب توریست ها بیش از هر چیز به آب و هوا ، فرهنگ با طبیعت مقصد خود علاقمند هستند. ثروتمندان همیشه به مناطق دوردست سفر کرده اند، البته نه به صورت اتفاقی ، بلکه در نهایت به یک منظور خاص : برای دیدن ساختمان های معروف و آثار هنری دیگر. آموختن زبان های جدید و چشیدن غذاهای متفاوت .

گردشگری

توریسم سازمان یافته در حال حاضر یک بخش سه گانه / صنعت بسیار مهم در تمام جهان است. قسمت عمده اقتصاد ملی به شدت به توریسم وابسته است.

گاهی اوقات واژه توریسم به صورت کنایه آمیز استفاده می شود. برای نشان دادن علاقه ای سطحی به جوامع و شگفتیهای طبیعی که توریست ها از آن دیدن می کنند.

تاریخچه

کلمات توریست و توریسم اولین بار به صورت رسمی در سال 1937 توسط اتحادیه ملل استفاده شدند ولی صنعت توریسم بسیار قدیمی تر از آن است. این کلمه زمانی استفاده می شد که فردی به مدت 24 ساعت از شهر خود به خارج از کشور مسافرت می نمود. این کلمه همچنین شامل مسافرت های داخل کشور می شود و حتی می توان معنی آن را به سفرهای روزانه نیز بسط داد.

جرج سوم پادشاه بریتانیای کبیر به عنوان اولین توریست شناخته می شود ، که هرگاه بیمار می شد تعطیلات اش را در سواحل شهر ویموث می گذراند.

توریسم نیز ، مانند دیگر فعالیتهای اقتصادی زمانی پدید می آید که عناصر ضروری در کنار هم قرار گیرند و آن را پدید بیاورند. در اینجا سه عنصر وجود دارد:

درآمد متغیر یعنی پولی که صرف خرید لوازم غیر ضروری می شود.

وقت که صرف خرید شود.

سازمان دهی در غالب مسکن و تسهیلات و وسائل نقلیه

در واقع سلامت جسمانی نیز شرط است. و همچنین تمایل به سفر کردن به علاوه در بعضی کشورها محدودیت هایی در سفر کردن وجود داشته و یا دارد . به خصوص در سفر به خارج از کشور.

کلمه تور درقرن هجدهم به وسیله همگان پذیرفته شد .هنگامی که گرند تور اروپا بخشی از تربیت اشرافزاده تحصیل کرده و ثروتمند انگلیسی یا مردان با فرهنگ شد. تورهای بزرگ را به ویژه جوانانی که قصد تکمیل تحصیلاتشان را داشتند برگزار می شد. آنها به سرتاسر اروپا مسافرت کردند، بخصوص به مکان های فرهنگی و شهرهای زیبایی مثل رم ، توسکانی و آلپ .

اکثر هنرمندان شناخته شده انگلیسی قرن هجدهم در تور بزرگ شرکت کردند. همچنین معاصرین بزرگ اروپایی این هنرمندان همانند کلود لورین . معماری ، هنر و ادبیات کلاسیک همیشه تماشاچیانی را به رم ، ناپل ، فلورانس جذب کرده.

جنبش رمانتیک (مکتب رمانتیسم) (که شعرای انگلیسی ویلیام بلیک و لرد بایرون بیش از دیگران، الهام بخش آن بودند) ، مردم را به شهرهای حومه که به سبک گوتیک ساخته شده بودند، رشته کوه های آلپ ، رودخانه های خروشان تا تنگه های کوهستانی و غیره کشاند.

اشراف زادگان انگلیسی بیش از دیگران راغب به انجام تور بزرگ بودند و از هر فرصتی برای جمع آوری گنجینه های هنری از سراسر اورپا استفاده می کردند تا آنها را به مجموعه های خود اضافه کنند. تعداد گنجینه های هنری که بدین ترتیب از اروپا به انگلیس منتقل شدند غیر قابل مقایسه با سایر نقاط اروپا است و همین دلیلی است بر ثروتمند شدن مجموعه داران عمومی و خصوصی فعلی . با این وجود در آن زمان هر چند توریسم بیشتر در طبقات بالای اجتماع و مردم تحصیل کرده دیده می شد، با این وجود در اصل حرکتی فرهنگی محسوب می شد. توریست های اولیه با وجود اینکه در تو بزرگ شرکت می کردند، بیشتر مسافر بودند تا توریست.

 

توریسم به معنی کنونی آن تا قرن نوزدهم پیشرفتی نداشت. بیشتر سفرهای تفریحی بود که امروز شاخه وسیعی از صنعت توریسم را تشکیل می دهد.

در واقع سفر تفریحی به دلایل اجتماعی ساخته و پرداخته انگلیسی ها بود. انگلستان اولین کشور اروپایی بود که صنعتی شد. و جامعه صنعتی اولین جامعه ای بود که زمانی برای تفریح را به جمعیت در حال افزایشش عرضه کرد . نه فقط به طبقه کارگر بلکه به دارندگان دستگاه های تولیدی ، حکومت معدودی از اغنیاء و ثروتمندان، کارخانه دارها ، بازرگانان و طبقه متوسط جدید.

سفر تفریحی به عنوان شاخه ای از توریسم فرهنگی و بخشی از توریسم مرتبط با تندرستی گسترش یافت. بعضی از مسافران انگلیسی پس از مسافرت به مناطق گرم جنوب اروپا تصمیم گرفتند یا در طی فصول سرد و یا برای تمام عمر در آنجا بمانند. ولی این تنها یک پیشرفت کوچک بود.

تا قرن نوزدهم توریسم تفریحی به راستی توسعه نیافت. تا هنگامی که مردم کم کم شروع به گذراندن زمستان در آب و هوای گرم تر کردند. یا از مکان هایی مانند چشمه های آب معدنی بازدید کردند که برای سلامتی مفید هستند.مردم برای درمان بیماریهایی از نقرس گرفته تا ناراحتی های کبدی و برونشیت به این چشمه ها می رفتند.

ریشه انگلیسی این صنعت نوین در نام بسیاری از این مکان ها دیده می شود. نیس یکی از اولین و خوش ساخت ترین مناطق برای گذراندن تعطیلات است که در ریوا در فرانسه واقع شده ، گردشگاه وسیعی در امتداد خط ساحلی که تا به امروز به عنوان تفرج گاه فرشتگان شناخته شده و یا در مناطق تاریخی در قاره اروپا ، هتل های کاخ مانند خوش ساخت با این اسامی شناخته می شوند. هتل بریستون ، هتل کارلتون یا هتل مجستیک که نشانی از تسلط و نفوذ مشتریان انگلیسی است به نواحی که در سالهای اولیه ساخته شده اند. حتی ورزشهای زمستانی در واقع به عنوان ورزش تفریحی و نه روشی برای جا به جابب توسط طبقات خوش گذرات انگلیسی ابداع شدند.

این توریست های انگلیسی بودند که ورزشهای زمستانی را در روستای زرمات « والاس در سوئیس ) ابداع کردند.

تا قبل از اینکه اولین توریست ها وارد دهکده زرمات شوند، روستائیان دیدگاهشان نسبت به زمستان زمانی بود که بهترین کار ماندن در خانه و ساختن ساعت های دیوار کوب یا اشیاء مکانیکی دیگر بود! .

وزرش سازمان دهی شده بیش از راه یافتن به کشورهای دیگر در انگلستان به تکامل دست یافته بود. واژگان ورزشی شاهد این امر است : راگبی ، فوتبال و بوکس همه ورزشهای انگلیسی هستند. و حتی تنیس را در واقع یک ورزش فرانسوی است توسط یک انگلیسی تدوین شد و به صورت رسمی به اجراء در آمد. و اولین مسابقه قهرمانی تنیس را نیز انگلیسی ها در قرن 19 در ویمبلدون برگذار کردند. ورزش های زمستانی پاسخی طبیعی به طبقه خواستار تفریح بود که به دنبال سرگرمی برای سردترین فصل سال بودند.

توریسم جمعی تا زمانی که دو چیز پدید نیامده بودند توسعه نیافت.

1 . آموختن زبان هاب مختلف که به حمل و نقل تعداد زیادی مسافر در زمان کوتاه به تفرج گاه ها کمک کرد.

2. پیشرفت وضع اقتصادی که به طبع آن تعداد بیشتری از مردم از مزایای زمان تفریح و استراحت خود برخوردار شدند.

بزرگترین تحول اختراع راه آهن بود که در پنجم جولای 1841 اولین تور گروهی در تاریخ را هماهنگ کرد. بدین ترتیب یک ترن را برای گروهی از پیروان اصل منع استعمال مشروبات الکلی به صورت در بست کرایه کرد (بصورت چارتر) که از لستر به رالی (راهپیمایی) در شهر راف برو می رفتند که 20 مایل با آنجا فاصله داشت. کوک بلافاصله پتانسیل تجاری پنهان در این بخش را متوجه شد و تبدیل به اولین برگزار کننده تور شد.

 

بزودی دیگران نیز از وی پیروی کردند و نتیجه این شد که صنعت توریسم به سرعت در اوائل دوران سلطنت ملکه ویکتوریا توسعه یافت. در ابتدا این حرکت توسط طیقه متوسط در حال رسد حمایت شد که میتوانستند مرخصی کاری بگیرند و استطاعت مالی مسافرت رفتن را داشتند و حتی می توانستند مدت زمانی در پانسیون ها بمانند.

در هر صورت ، اعلامیه بانک تعطیلات در سال 1871 برای اولین بار حق قانونی کارگران برای رفتن به تعطیلات را تصویب کرد. حتی اگر در این زمان به آنها پولی پرداخت نمی شد.

ترکیب مسافرتهای کوتاه مدت ، تسهیلات سفری و مسافرت به این مفهوم بود که اولین تفرج گاه هایی که در انگلستان پدید آمدند شهرهای کوچک ساحلی بودند که تا سرحد امکان به شهرهای مهم و مرکزی و صنعتی در حال رشد نزدیک بودند.

مردمی که در شهرهای صنتعی شمالی زندگی می کردند می توانستند به بلک پول در لنک شایر

، و اسکاربرو در « یورک شایر ) بروند. ساکنین مریلندز به وسترن – سوپر – مردر سامرست و اسکنیس در لینکولن شایر می رفتند. و ساکنین لندن نیز به ساوت اند آن-سی ، براود استرز ، برایتون ، ایست بورن و عده ای هم به مکان های کمتر شناخته شده می رفتند. ولی به مدت 1 قرن ، توریسم به صورت صنعت ملی باقی ماند. تعداد کمی از تفرج گاه ها مانند بس و هروگیت در داخل جزیره بوجود آمدند . روندی که به کمک شرکت هلندی سنتر پارکس سرعت بخشیده شد.

روند مشابهی در کشورهای دیگر نیز مشاهده شد. هر چند با سرعتی کمتر که نشان می داد انگلستان قرن نوزدهم در امر صنعتی سازی از کشورهای دیگر پیشی گرفته است. بیلی بوتلن کمپهای تعطیلات ارزان قیمتی به سبکه کلبه با تسهیلات مقرون به صرفه و آذوقه کافی ساخت که در نزدیک ساحل های زیبا قرار داشتند. شرکت های دیگر مانند پونتینس این کار را تقلید کردند ولی با افزایش تعداد تورهای دسته جمعی و رفاهی که مسافران در خانه به آن عادت کرده بودند محبوبیت آنها کاهش یافت.در آمریکا ، اولین تفرج گاه ساحلی بزرگ به سبکه اروپائی آتلانتیک سیتی،نیوجرسی بود.

در قاره اروپا، اولین تفرج گاه ها شامل اوستند ( که ساکنین بروکسل به آن جا می رفتند ) و بولونیه – سور – مر ( پا – د – کلر ) و دوویی « کالوادوس ) ( که پاریسی ها به آنجا می رفتند .

به هر صورت ، افزایش سرعت خط راه آهن به مفهوم پیشرفت صنعت آرام صنعت توریسم حتی به طور بین المللی بود. تا سال 1901 تعداد کسانی که از طریق کانال انگلیس از انگلیس به فرانسه و بلژیک می رفتند از نیم میلیون نفر در سال بود.

 

پدیده دیگری که به پیشرفت صنعت توریسم کمک کرد تعطیلات از پیش پرداخت شده بود . تا سال 1925 کارفرمایان بابت تعطیلات 108 میلیون کارگری که کار یدی انجام می دادند ، پول پرداخت می کردند. تا سال 1939 11 میلیون نفر به تعطیلات از پیش پرداخت شده رفتند ( 30% خانواده ها از این موقعیت استفاده کردند) .

از سال 1963 آنچه که خط راه آهن برای توریسم داخلی انجام داده بود خطوط هوایی و تورهای دسته جمعی برای توریسم بین المللی انجام دادند. امروزه ساکنین لندن به همان سادگی که 100 سال پیش به برایتون می رفتند میتوانند به بریندلی بروند.

توریسم تبدیل به صنعتی بسیار پول ساز شده ، و به سرعت در حال افزایش در کشورهای پیشرفته با سرعتی بیشتر از رشد سالیانه است. توریسم پذیری در بسیاری از کشورهای در حال توسعه با سرعت بسیاری در حال افزایش است که اغلب در این کشورها این شاخه توریسم مهم ترین فعالیت اقتصادی در GDP محلی است.

توریسم جمعی در سالهای اخیر رو به زوال و کسادی گذاشته است . کوستادل سول و بالیئارس که در دهه 1980 و 1990 میلیونها توریست را به خود جذب کرده بودند و حتی تفرج گاه های دیگر که تعداد کمتری توریست جذب کرده بودند روی به کسادی هستند. مقل کن کان .اکثریت معتقدند که این تفرج گاه ها کثیف و زشت شده اند و با وجود محبوبیتشان در گذشته دیگر از آن جلال و شکوه قدیم خبری نیست .

گردشگری در گذر تاریخ

 

گردشگری در گذر تاریخ

 

سفر و گردشگری از دیرباز با آدمی عجین بوده است. نخستین دلایل سفر از جایی به جای دیگر در انسان‌های ابتدایی بر اساس جستجوی غذا و فرار از دشمن شکل گرفت. بشر نخستین سفر را بر اساس یک غریزه درونی و با الهام از فرار حیوانات و یا کوچ پرندگان آموخت. در گذر تاریخ و شکل‌گیری مدنیت و تمدن در گوشه‌هایی از دنیا دلایل حرکت از جایی به جای دیگر شکل دیگری به خود گرفت. انگیزه‌ها تغییر یافت و سفر به معنای امروزی پایه‌گذاری شد. بر این اساس سفر و گردشگری در گذر تاریخ را می‌توان در چهار مقطع تاریخی دوران‌باستان، قرون‌وسطی، رنسانس و دوران معاصر بررسی کرد.

سفر و گردشگری در دوران‌باستان
در این مقطع که از ابتدای خلقت بشر تا قرون وسطی را شامل می‌شود انسان نخستین جویای غذا و گریزان از حمله دشمن از جایی به جای دیگر حرکت کرد. پس از آن مبادلات کالا به کالا شکل گرفت که این مبادلات نیز نیازمند حرکت انسان در گستره جغرافیایی اطراف خود بود. اما با شکل‌گیری تمدن‌های بزرگ بشر از فرصت‌های دیگری برای تفریح و سرگرمی علاوه بر تجارت و شکار بهره‌مند شد، به طوری که راه‌ها توسعه پیدا کرد.

در امپراتوری بزرگ ایران، جاده‌های ابریشم و ادویه برای این منظور پی‌ریزی شد تا علاوه بر تجارت مسیری برای حرکت مسافران باشد. در امپراتوری رم نیز سیستم گسترده جاده‌ای در قرن دوم پیش از میلاد شکل گرفت.

وجود کاروانسراها در مسیرهای ایران و وجود مهمانسراها در سیستم جاده‌ای رم که هر 30 مایل به 30 مایل در نظر گرفته شده بود نیز آغازی بر طرح‌ریزی گردشگری بود. سفرهای تجاری رم نیز به اندازه‌ای پیشرفته بود که 25 درصد از واردات یک کاروان به عنوان عوارض در گمرک‌های ابتدایی آن زمان دریافت می‌شد. مسافرت با خطوط دریایی و هم‌زمانی آن با ضرب سکه نیز از دیگر ابتکاراتی بود که این‌بار یونانیان آن را در توسعه گردشگری به کار بستند و دیگر اینکه کتاب «راه‌های یونان» نوشته پوسانیاس را می‌توان نخستین کتاب گردشگری نامید که در دوران‌باستان به رشته تحریر درآمد.

 

 

 

سفر و گردشگری در قرون وسطی
قرن پنجم تا 14 میلادی به قرون وسطی شهرت دارد، یعنی زمانی که کلیسا در تمام ابعاد زندگی بشر حاکمیت پیدا کرد. در این دوران فعالیت‌های اقتصادی و تجاری ناامن شد، زیرساخت‌های دوران باستان از جمله جاده‌ها از بین رفت و نا‌امنی سراسر اروپا را فرا گرفت.

نکته بارز در گردشگری این دوران سفرهای مذهبی است. قرن 11 تا 14 اوج سفرهای مذهبی است. دیدن کلیساها نخستین اولویت مسافر بود. زیارت مکه نیز در قرن ششم میلادی برای مسلمانان از اهداف مهم سفر بود. سفرهای مارکوپولو در این دوران - قرن 13 - آغاز شد و کتاب مارکوپولو به عنوان نخستین منبع اطلاعاتی غرب درباره زندگی شرق در همین دوران به رشته تحریر درآمد. در اواخر این دوران مهمانخانه‌ها توسعه پیدا کرد و نخستین نمونه غذاخوری‌ها نیز در قرون وسطی در سفرهای دسته جمعی عرضه شد.

دوران رنسانس
قرن 14 تا 17 میلادی را رنسانس می‌نامند و این دوران تحولات گردشگری از رنسانس تا جنگ جهانی دوم را شامل می‌شود. علم، آموزش، فرهنگ و هنر حرف نخست را در دوران رنسانس می‌زنند. مسافرت‌ها اغلب 2 تا سه ساله است و سفرهای سیاسی و تورهای دانشگاهی به عنوان مهمترین گونه‌های سفر مطرح می‌شوند.

همچنین سفرهای اکتشافی اروپاییان در این دوران به اوج می‌رسد. در دوران رنسانس ریشه گردشگری امروزی شکل گرفت و این امر با توسعه گراندتورها در قرن 17 و 18میلادی آغاز شد.

گراندتورها تورهایی مخصوص اشراف‌زادگان و نجیب‌زادگان انگلیسی بود که توسط ملکه الیزابت دوم راه‌اندازی شدند. این افراد در تورهای 300 تا 400 نفره، 2 تا سه سال در سفر بودند تا با نحوه اداره کشورهای دیگر آشنا شوند. آنها سپس به کشور خود باز می‌گشتند و علوم آموخته شده را در کشورشان به کار می‌بستند.

 

در دوران رنسانس همچنین نخستین مسافرت کاروانی در قرن 15 میلادی انجام شد که از ونیز به بیت‌المقدس مسافران را جا به جا کردند. برگه‌های اعتباری نیز در همین دوران شکل گرفت. همچنین راهنمای سفر گراندتورها در سال 1778 که توسط توماس‌نوگنت به رشته تحریر درآمد، مهمترین و پرفروش‌ترین کتاب در دوران رنسانس شناخته شد.

دوران معاصر
در این دوران گردشگری پس از جنگ‌جهانی دوم مورد توجه قرار می‌گیرد. پس از جنگ جهانی دوم و هم‌زمان با انقلاب صنعتی یعنی سال‌های 1750 تا 1850 گردشگری معاصر با مسافرت‌های تفریحی یک روزه شکل گرفت. ویژگی انقلاب صنعتی تولید انبوه بود. تولید انبوه اوقات فراغت را در زندگی بشر پیش آورد و با تغییر الگوی مثبت از روستایی به شهری و صنعتی موجب فاصله گرفتن انسان از طبیعت و ایجاد خلا در زندگی او شد.

از سوی دیگر تولید انبوه سطح درآمد را بالا برد و قشر متوسط جامعه یا طبقه کارگر شکل گرفت و بر همین اساس سفر عمومی شد؛ در حالی که پیش از این در انحصار اشراف‌زادگان بود. از این پس در تعطیلات پایان هفته که ابتدا یک روز و سپس 2 روز بود هجوم بسیاری از افراد به نقاط جذاب آغاز شد.

 (mass tourism)تولید انبوه موجب شد تا توریسم انبوه شکل بگیرد

توریسم انبوه
توریسم انبوه آغازی برای گردشگری مدرن شد. در توریسم انبوه سفرها اقتصادی بود. گروه‌هایی با تعداد زیاد و بدون توجه به اثرات منفی و مخرب زیست‌محیطی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مقاصد خاص را انتخاب کرده و در تعطیلات آخر هفته به آن هجوم می‌بردند؛ بیشترین جاذبه‌های گردشگری این زمان نیز تفریحگاه‌های کنار دریا و چشمه‌های آب معدنی بود. اما توریسم انبوه خسارات زیادی به بار آورد آورد. بنابراین گروه‌های بسیاری در برابر آن موضع‌گیری کرده و آن را امری منفی دانستند؛ اما موافقان پدیده گردشگری آن را امری مثبت می‌دانستند.

گروه‌های تعامل‌گرا در دهه 1960 هم به جنبه‌های مثبت و هم به جنبه‌های منفی گردشگری پرداختند و سرانجام گردشگری جایگزین شکل گرفت و گردشگری مسوول، گردشگری نرم یا گردشگری پایدار نامگذاری شد که همگی آنها تقریباً یک مفهوم را داشتند.

 

اصول گردشگری پایدار یا جایگزین
گردشگری پایدار یا جایگزین از اصولی برخوردار است که بر اساس آن توسعه پایدار در گردشگری ممکن می‌شود. بر طبق این اصل استفاده از منابع باید به گونه‌ای باشد که امکان استفاده برای نسل‌های آینده نیز وجود داشته باشد. در گردشگری پایدار از منابع به نوعی استفاده می‌کنیم که علاوه بر اینکه موجب فرسایش نمی‌شویم باعث افزایش آن می‌شویم (مانند گونه‌هایی از اکوتوریسم)؛ در گردشگری پایدار عدالت بین نسلی حاکم است.

در گردشگری پایدار استفاده از منابع باید به گونه‌ای باشد که تجربه گردشگر دچار اخلال نشود، به عبارتی گردشگر تجربه‌ای ناب داشته باشد و به جاذبه‌ها موزه‌ای نگاه نکند. منافع گردشگری باید بیشتر متوجه جامعه بومی باشد. به باورها و سنت‌های مردم جامعه محلی احترام بگذاریم. اطلاع‌رسانی و آموزش به گردشگران و مردم جامعه محلی یا جامعه بومی نیز باید به درستی انجام شود.

نخستین‌های گردشگری
سده 16 تا 19 میلادی انواع مختلف کشتی‌های مسافرتی ساخته شد. در نخستین سال‌های سده 19 کشتی بخار ساخته شد و مسافران توانستند سراسر اقیانوس اطلس را کمتر از چهار روز بپیمایند.

در سال 1841 «توماس کوک» نخستین تور مسافرتی دور دنیا را اجرا کرد. در آخرین سال‌های سده 19 راه‌آهن بزرگترین وسیله مسافرتی شد. در نخستین سال‌های سده 20 شرکت خودرو تولید انبوه خودرو را آغاز کرد و دولت آلمان و امریکا نیز اتوبان و بزرگراه ساختند.

در سال 1903 نخستین پرواز توسط برادران رایت با کیتی‌هاک انجام شد. پس از جنگ جهانی اول، مسافرت با هواپیما شیوه مسافرتی شد و اروپا در این زمان پیشگام بود. در طول جنگ جهانی دوم، مسافرت هوایی میان قاره‌ها انجام شد.

قطار سریع‌السیر برای نخستین‌بار در سال 1965 در ژاپن ساخته شد. در سال 1953 نخستین هواپیمایی که مسافران را جا‌به‌جا کرد هواپیمای دو موتور ملخ‌دار بود که 21 مسافر را حدود 305 کیلومتر جا‌به‌جا کرد. بوئینگ 747 در سال 1970، تعداد 500 مسافر را جا‌به‌جا کرد. هواپیمای کنکورد در سال 1976 آغاز به کار کرد که به دلیل هزینه بالای سوخت و سودآور نبودن و همچنین آلودگی صوتی کنار گذاشته شد.

و نخستین‌های صنعت هتلداری
صنعت تامین غذا 4 هزار سال پیش از میلاد مسیح یعنی در زمان امپراتوری رم شکل گرفت. در این زمان فروشگاه‌هایی برای عرضه غذا و نوشابه وجود داشت. در سده 15 میلادی نیز مهمان‌پذیرهایی که جنبه بازرگانی داشتند در اروپا ساخته شدند.
نخستین مهمان‌پذیرها به نام «تختخواب و صبحانه» در خانه‌های شخصی شکل گرفت. در آخرین سال‌های سده 17 و آغاز سده 18 میلادی نیز نخستین هتل‌های امروزی ساخته شدند. در سال‌های پایانی سده 18 برای نخستین‌بار واژه رستوران به کار برده شد. در سال‌های پایانی دهه 1950 نیز هتل‌های بین‌المللی ساخته شدند.. 

آیا می خواهید میزبانی شما در همه جهات تمام و کمال باشد؟

آیا می خواهید میزبانی شما در همه جهات تمام و کمال باشد؟ ،این مقاله به شما کمک می کند تا یک میهمانی بی نقص داشته باشید.

- بهتر است آقاو خانم میزبان در دو انتهای میز غذاخوری و یا در وسط میز روبروی یکدیگر بنشینند.

2- اگـر فرد مهمی‌میهمان بود می‌باید وی سمت راسـت خانم میزبان و همسرش سمت راست میزبان آقا نشانده شود.

3- بطوری کلی طرز قرار گرفتن میهمانان باید طوری ترتیب داده شود که هیـچ دو مـــرد و هیچ دو زنی کنار یکدیگر قرار نگیرند.

4- زوج متاهل باید روبروی یکدیگر و زوج نامزد باید در کنار یکدیگر بنشینند.

5- بهتر است گروههای سنی در کنار یکدیگر بنشینند به طوری که بزرگترهای فامیل در راس میز و جوانترها سمت دیگر.

6- غذا باید در جهت عقربه های ساعت و از چپ به راست سرو گردد. و همچنین غذا از سمت چپ افراد سرو شده و ظروف غذا از سمت راست میهمانان جمع آوری می‌گردد.

7- دستمال سفره هنگام آغاز صرف غذا میباید روی زانو قرار داده شود و تا انتهای صرف غذا باید همان جا باقی بماند. از دستمال سفره تنها برای تمـیز کردن مختصر دهان باید استفاده کرد و نه صورت و یا پیشانی. اگر خــواستـید صندلی خود را برای مدت کوتاهی ترک کنید باید دستمال سفره خود را روی صندلی قرار دهید که دیـگـران و پیـش خــدمت متوجه ان گردند. هنگام پایان یافتن صرف غذا میباید دستمال سفره را بطور مرتبی روی میز و سمت راست بشقاب قرار داد (آن را تا و یا مچاله نکنید)

8- پیش از آن کـه مـیـزبـان شـروع بـه صـرف غـذا نکرده و یا اجازه صرف غذا را نداده نباید شروع به صرف غذا کرد.

9- در حین غذا بهیجوجه نباید میز غذا را ترک کنید مگر در موارد اضـطراری مانند رفتن به دستشویی و یا داشتن حالت تهوع. در ایــن هنگام عذرخواهی کنید و میز را ترک کنید.

10- اگر چیزی روی میز خواستید که دستتان به آن نمیرسید خـودتان سعی نکنید آن را بردارید بلکه از فردی که به آن نزدیک است بخواهید که آن را به شما بدهد.

11- هنگامیـکه غذا خوردنتان پایان یافت هیچگاه بشقابتان را به سمت جلو هل ندهید این عمل خلاف آداب معاشرت میباشد.

12- برای بریدن و خردکردن غذا چنگال را با دست چپ و کارد را با دسـت راست گرفته و سپس با چنگال آن چیزی را که می‌خواهید ببرید محکم نگاه داشته و با چاقو آنرا ببرید. سپس چنگال را به دست راست منتقل و میل کنید.

13- در روی صندلی راست و مستقیم بنشینید هیچگاه بجلو و یا عقب خم نشوید.

14- حین صرف غذا مشغول محاوره های دلنشین و مطـبـوع گـردید و از موضوعات بحث انگیز پرهیز کنید.

15- اگر تکه هایی از غذا میان دندانهایتان گیر کرد با عذر خواهی میز را تـرک کـرده و بــه دستشویی بروید سپس آن را خارج کنید.

16- آرام و با حوصله غذا بخورید. غذا خوردن شتابزده بی حرمتی به میزبان میباشد.

17- لقمه های کوچک برداشته و با دهان بسته غذای خود را بجوید. هیچ گــاه بـا دهان باز غذا را نجوید و یا با دهان پر صحبت نکنید.

18- هیچگاه پیش از چشیدن غذا به آن ادویه اضافه نکـنـیـد ایـن عـمل بی احترامی‌به میزبان و آشپز میباشد.

19- هیچگاه سر میز غذا سیگار نکشید.

20- هنگامی‌که از غذا خوردن فارغ شدید دستتان را روی زانو و یا میز (مـچ دست روی لبه میز) قرار دهید. هیچگاه هنگام صرف غذا آرنج خود را روی میز قرار ندهید.

21- هنگامی‌که در رستوران میهمان میباشید هیچگاه باقی مانده غذایتــان را به خانه نبرید و سعی کنید غذای گرانقیمتی سفارش ندهید.

22- در رسـتـوران بهـتــر است غذایی سفارش دهید که صرف آن با کارد و چنگال مقدور باشد. غذاهایی که باید با دست خورده گردند را به مـوقعـیـتـهای غــیر رسمی‌اختصاص دهید.

23- هرگاه سوپ داغ بود برای خنک کردن به آن ندمید بلکه صبـر کنـیـد تـا خــودش خنک گردد. چای را نیز برای خنک شدن در نعلبکی نریزید.

24- هنگام صرف سوپ قاشقتان را تماما بداخل دهان نبرده و هورت نکشید بلکه از لبه قاشق سوپ را اندک اندک بنوشید.

25- هنگام سفارش غذا در رستـوران اگر از نـوع و مـحـتـویـات غـذای مـورد نــظر آگاهی نداشتید، از پیشخدمت کمک بخواهید.

26- برای خارج کردن استخوان و یا غضروف غذا را از قاشق و یا چنگال کمک بگیرد (نه با دست) و آن را گوشه بشقاب خود قرار دهید.

27- غـذاهـایی را کـه شمـا مـجازید با دست بخورید عبارتند از: تکه نان، بلال، گـوشـت دنـده هـا،صــدف و خرچنگ خوراکی، بال و استخوان مرغ، ساندویچ، میوه های کـوچـک، شیرینی، سیبزمینی سرخ کرده، چیپس، ترشی، سبزیجات و پیتزا.

28- اگر ندانستید چگونه باید غذا را میل کنید بهتر است به دیگران نگاه کنید.

29- هیچ گـاه کـارد و چـنـگال و قـاشقی را کــه استـفاده کرده اید را مجددا روی میز قرار ندهید بلکه آنها را روی بشقاب بگذارید.

30- هنگام صرف غذا خم نشوید و صورت خود را به سمت غذا نبرید بـلکه غذا را توسط قاشق و چنگال بسمت دهان خود ببرید.

31- اگـر قـاشـق و یـا کـارد و چـنـگال شـما بـه زمیـن افـتاد آن را بـردارید و به میزبان و یا پیشخدمت بدهید و تمیز آن را درخواست کنید.

32- هـرگـاه چـیـزی را ســهوا روی لباس میهمان دیـگـری ریخـتـیـد بـا خـونسـردی از وی عذرخواهی کرده و بگذارید خود فرد و یا پیشخدمت آن را تمیز کند خودتان اقدام بـه تمیز کردن لباس فرد نکنید.

33- هرگاه فردی از شما درخواست نمک و یا فلفل نمود، هـم فلـفل و هم نمک را به وی بدهید حتی اگر فرد تنها یکی از این دو را درخواست کرده باشد.

34- پیش از نوشیدن مایعات لبهای خود را بـا دسـتـمال پاک کنید تا جای لک چربی روی لیوان شما نمایان نگردد.

35- از واژه های "متشکرم" و "لطفا" در میز غذا بسیار استفاده کنید.

36- اگر حشره، تار مو و یا هر چیز دیگری را در غذای خود یافتید آن را اعلام نکنـید بلکه مخفیانه آن را از غذایتان خارج کنید.

37- همیشه در انتهای صرف غذا از مـیـزبـان و یـا آشــپز تشکر کرده و از غذا تعریف کنید حتــی اگــر غذا زیاد هم خوشایند نبود باز تشکر کنید. لازم نیـست دروغ بگویـیـد، مـثـلا میتوانید از سس غذا تعریف کنید.

38- هنگام صرف غذا خود را نخارانید، سرفه نکنید و بینی خود را تمـیـز نـکنـیـد. هـرگـاه خواستید عطسه کنید حتما جلوی دهان و بینی خود را با دستمال بگیرید.

39- هنگام صرف غذا سر خود را شانه نکرده و یا با لوازم روی میز بازی نکنید. بـا صدای بلند نیز صحبت نکرده و دستکش نیز دست نکنید.

40- سعی کنید رومیزی را تا انتهای صرف غذا پاکیزه نگاه دارید.

41- هنگای که صرف غذایتان پایان یافت بـاید کارد و چنگال خود را به صـورت اریـب روی بشـقـاب قـرار دهـیـد. اگــر هـم خواستید که میز را برای مدت کوتاهی ترک کنید، بـاید کـارد و چنگال را بصرت ضربدری روی بشـقاب قرار دهید تا دیگران و پیشخدمت مطلع گردند که شما بازخواهید گشت.

42- طـرز چــیدن میز معمولا به این قرار است: بشقاب در وسط، قاشق، کـارد و لـیـوان سمت راست و چنگال، دستمال سفره و نان سمت چپ.

A: دستمال سفره

B: بشقاب

C: کاسه سوپخوری

D: بشقاب مخصوص نان و کره همره با کارد کره

E: لیوان آب

F-G: لیوان برای نوشیدنیهای دیگر

H: چنگال صرف ماهی

I: چنگال غذاخوری

J: چنگال صرف سالاد

K: کارد غذا خوری

L: کارد مخصوص ماهی

M: قاشق سوپخوری

N: قاشق دسر وچنگال صرف کیک

اگر عاشق غذا هستید و واقعا از آشپزی لذت می برید، این شغل مناسب شماست.

معرفی شغل آشپز

اگر عاشق غذا هستید و واقعا از آشپزی لذت می برید، این شغل مناسب شماست.

عنوان دومین مطلب آزمایشی من

این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.

عنوان اولین مطلب آزمایشی من

این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.